Yaşam Arsızı

“Her şeye  rağmen, yaşamak”
Elif, iki çocuk annesi,  sıra dışı bir pavyon kadınıdır. Tarihçi olan babasının aşıladığı dünya görüşünün de etkisiyle, yaşadığı bütün olumsuzluklara rağmen insan kalmayı başarabilmiştir. Çocuklarına “ne yapıp yapacaksınız; ama yaşamınızı kimseyi incitmeden yaşayıp bitireceksiniz” diye öğüt vermiştir hep.
Bataklıkta dans etmek kadar zor olan hayatını defalarca bitirmeye çalışmıştır Elif. “Bu hayatı yaşamayı beceremiyorum” der, kendi kendine  sık sık; ama eli kolu bağlıdır. Çünkü iki çocuk anasıdır Elif ve bu dünyaya çocuk getirmek onun hayattaki en büyük hatasıdır. Ne yapıp, ne edip çocukları büyüyene kadar sürdürecektir hayatını…
“İki bebek, iki şizofren kardeş, birde alkolik kocan varsa… ve  kış günü aç bir halde sokakta kalmışsan, pavyon çok iyi bir alternatiftir. Karnını doyururlar, iki kuruş para verirler, yatacak sıcak bir yerin olur ve bir anda umutsuzluğun umuda dönüşüverir. Ayrıca bu dünya, sizin yaşadığınız dünyadan çok daha net ve temizdir. Bu dünyada kimse kendini gizlemez, neyse odur.
Hayatta herkes bir şekilde senden yararlanmak ister; burada hiç olmazsa bunu açıkça dile getirirler” der Elif, dışarıdaki hayata yeğlediği “Pavyon Hayatından” söz ederken.

Hayat ona oyun etmiştir.
Hem de başa çıkılası olmayan nice oyunlar…
O, bir Yaşam Arsızı’dır.
Ve
Her şeye rağmen yaşamak zorundadır.

FİLME DAİR
Yaşam Arsızı’nda Elif’in ve Elif gibilerinin öyküsünü anlatıyor Yasemin Alkaya bize. Bir pavyon kadını olarak yaşamını sürdürmek zorunda kalan Elif’i  ve onu bu yaşama sürükleyen olaylar ile nedenlerini…
Elif’in dününü ve bu gününü…
Yarınını?
Yarınına dair söylenen bir söz yok filmde.
Elif’in “yarını”na dair söylenecek sözü biz seyircilere bırakmış yönetmen.
Filmde anlatılan her şey gerçek Elif’in gerçek hayat hikayesi, oyuncular olayları yaşayan gerçek karakterler.

YÖNETMENİN GÖRÜŞÜ

Bu filmde:
Kadına uygulanan şiddet, bu şiddetin çocuklarda açtığı hasar…
Kadına uygulanan şiddete karşı devletin ve polisin tavrı…
Düşmüş kadının toplumdaki yeri; törelerin, gelenek ve göreneklerin  yok ediciliği, mahalle ahlakının ve kasaba ahlakının öldürücülüğü…
Erkeklerin, güçsüz buldukları kadını nasıl da sonuna kadar sömürdükleri… Şerefi, namusu için rahatlıkla kadın döven, hatta öldüren erkeklerimizin,kendi çıkarları söz konusu olunca, rahatlıkla  karılarını satabilmeleri ve buna rağmen namuslarına helal gelmemesi…
Hele hele aydın, devrimci, dinci, eğitimli… toplum içinde saygın bir yeri olan bu erkeklerin (!) küçücük, zor durumdaki  bir kıza, sokaklarda yaşayan  sakalları çıkmış hasta bir kadına, hatta  ve hatta akrabalarına dahi tecavüz edebilmeleri… Ve
Kadının bütün bunlardan dolayı hep suçlu bulunması, toplum dışı bırakılıp damgalanması…
En kötüsü, yaşadıkları yetmiyormuş gibi bir de kendisini suçlu hissetmesi…
Çok yaşanan; ama konuşulmasından hoşlanılmayan birçok konu işleniyor.
Seyirci, seyrettiğinin yalnız bir film olmadığını, aynı zamanda gerçek bir hayat hikayesi olduğunu bilerek seyredecek filmi ve “böyle şeyler gerçek hayatta olmaz,  benim çevremde böyle şeyler yaşanmıyor” kaçamağını yapamayacak. Amacım seyircinin  bu trajedideki kendi rolüyle yüzleşebilmesini ve artık seyirci kalmamasını sağlamak.

YASEMİN ALKAYA / YÖNETMEN

1964’te İstanbul’da doğdu. Ankara Konservatuarında Bale okuduktan sonra İstanbul Üniversitesi Tiyatro Bölümü’nden mezun oldu. 1992’de “Kurt Kanunu” filmindeki rolüyle Ankara Film Festivali’nde En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu ödülünü aldı. 1996 yılında Antalya ve Adana Film Festivallerinde “Mum Kokulu Kadınlar” daki rolü ile “En İyi Kadın Oyuncu” ödüllünü aldı. Aynı rolü ile 1997 senesinde ÇASOD ( Çağdaş Sinema Oyuncuları Derneği) ve MGO
( Magazin Gazetecileri Derneği) un da “En İyi Kadın Oyuncu” ödüllerine layık görüldü. 1998’de İsviçre Ulusal Genç Sinemacılar Festivali’nde “Ölmeye Yatmak” filmi ile “En İyi Kadın Oyuncu” ödülünü aldı. 2002 senesinde “Tiyatro Stüdyosu”nun gerçekleştirdiği Yasmina Reza’nın “Yaşamın Üç Yüzü” adlı oyununda başrolü oynadı. Yaşam Arsızı, Alkaya’nın yapımcı ve yönetmen olarak gerçekleştirdiği ikinci çalışmasıdır.

Yapım Yönetim: Yasemin Alkaya
Yapım Koordinatörü: Umut Altınok
Görüntü Yönetmeni: Bernadette Paassen
Ses: Amaç Işıklar
Orijinal Müzik: Cem Adıyaman
Kurgu: Thomas Balkenhol
Dağıtım: Umut Sanat
OYUNCULAR: Elif Çağlayan, Yasemin Alkaya, Aysun Çağlayan, Funda Çağlayan, Berivan
Umut

Resimler: