İsmail Hacıoğlu

İstanbul  “varoşlarında” bir kenar mahalle…
Bu mahallede yaşayan yirmili yaşlarında iki delikanlı, birbirine çok yakın iki arkadaş…
Her ikisinin de hayalleri var.,Şehre bir kenarından tutunarak yaşadıkları bu   “sefil” mahalleden kurtulmak, bu “çöplükten” onları çıkartacak bir  yol  arıyorlar…
Veysel çok uzaklara, denizlerin ötesindeki ülkelere gitmek, aşık olduğu kızla orada özgürce birlikte olmak istiyor.
İsmail çok para kazanıp, saygı duyulan ve korkulan biri olmanın peşinde… İşte o zaman  istediği her şeye sahip olacağına inanıyor, ona küçümseyerek bakan, sarı saçlarını insafsızca savurup her seferinde aklını alan mahallenin en havalı kızına bile…
Her ikisi de küçük bir tekstil atölyesinde çalışıyorlar. Oradan kazandıklarıyla hayal ettikleri şeylere ulaşmaları çok zor görünüyor.
Hayattan bekledikleri şeylerle var oldukları gerçeklik arasındaki gerilimi bütün “şiddetiyle” yaşıyorlar.
Mahallede üst üste cereyan eden olayların vuku bulduğu hayli hareketli bir günün sonunda Veysel’in cesedi bir uğursuz köşede, çöplerin içinde bulunuyor. Kimin öldürdüğü belli değil…
Veysel’in abisi Semih askerden  döndüğü gün kardeşinin cenazesini kaldırılıyor.  Semih bu cinayeti çözmek, kardeşinin katilinin bulmak zorundadır.
Semih askerden bir ay erken terhis edilmiştir, güneydoğudaki operasyonlarda “kahramanlık” göstermiş olması sebebiyle…
Her türden sıcak çatışmanın, kan ve gözyaşının içinden  çıkıp gelmiş  olan Semih kendi  travmalarıyla baş etmeye çalışırken sivil hayata uyum sağlamakta zorluklar yaşamaktadır… “Başka Semtin Çocukları” yazısını okumaya devam et →